Tulang Pangkalikasan

Sa simula nang likhain ni Bathala ang daigdig.
Kay raming magandang bagay na sa ating buhay nakakaantig.
Sagana sa prutas, likas na yaman, kalikasan.
Na pawang walang buhay ang masayang.

Sa paglaon ng panahon
Mga likha ni Bathala ay nagkasala at sumuway.
Upang maglikha sa atin ng kahirapan.
Na sadyang ating tinatamasa.

Buhay ngayon wala sa noon.
Buhay noon pinapahalagahan
Ngunit buhay ngayo’y pinapabayaan.
Sadya bang kaylupit ng panahon?
Oh, likha ng Bathala ang wari’y sadyang dahilan?

Bakit ganito ngayon, iba sa noon.
Ni walang pagpapahalaga sa buhay ng bawat isa.
Dati’y buhay sadyang sagana
Ngunit ngayo’y naging iba.

Kagandahan ng kalikasan ay pawang nawawala
Mga Luntiang kalikasan ay nawawala.
Asul na Dagat ay sadyang itim na
Wag nating aksayahin ang ating kapaligiran.

Sanay panahon lang ang magbago
Wag lang ang puso ng mga tao .
Na wari’y takot sa pagkitil ng buhay
Na sadyang kadahilanan sa ating kahirapan
Kalikasan ating pahalagahan.
Sagipin natin ang bawat buhay
Na sadyang nasayang ng panahon.